Kelmarin atas permintaan anak ciklah, Daniel, yang nak bawak bekal ke sekolah, maka pagi-pagi lagi sebelum azan subuh ciklah dah ada di dapur mengoreng nasi campur telur mata kerbau untuk bekalan. Ciklah boh siap-siap dalam bekas dan letak atas meja.
Petang masa ciklah ambik Daniel dan Danish dari kelas qiraati, ciklah tanya la pada si abang makan tak nasi goreng yang ciklah bekalkan tu. Daniel jawab dia makan sampai habis. Dalam hati ciklah ni berbunga riang. Ciklah tanya lagi sama ada esok dia nak bawak bekal lagi tak dan nak makan apa pulak?
"Abang tak mau bawak bekal dah?". Jawapan yang sedikit menghampakan ciklah dan ciklah tanya pasai apa. Belum sempat Daniel jawab, ciklah tanya lagi "Awat, abang malu ka bawa bekal?" Daniel mengiyakan.
"Abang, pasai apa abang nak malu?. Abang tau tak budak yang belajaq pandai tu semuanya makan bekal yang mak depa masak. Kalau ummi masak, dah tentu bersih dan ummi bawa selawat nabi pada setiap masakan ummi. Bila ummi baca selawat, Allah akan tolong terangkan hati abang supaya abang mudah faham apa yang cikgu ajaq. Nanti cepatlah abang pandai. Kalau abang beli makanan yang orang jual tu belum tentu bersih dan belum tentu juga depa baca selawat. Abang faham tak?"
Daniel...faham ummi...
Ciklah....emmmm....
No comments:
Post a Comment